3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2306
Okunma
Askere gittiğimde iki kızımı, oğlumu ve eşimi yalnız bırakmıştım. Onlara olan özlemimi dile getirmek için bu dizeleri mırılıdanmıştım. Tarih 05/10/1998’di...
Güz geldi, güller soldu, hazan bahçelerinde.
Hicran, hep hicran dolu bağrımın yamaçları.
Hani seni sarardımya hasretle kollarıma,
O gün düştü yadıma.
Ezgi’m, kızım, bir tanem;
Sana olan özlemin yüküyle yanıyorum,
Gönlümü işgal eden sevginle kanıyorum.
Gurbet zor, yükü ağır;
Hasret taştan da sertmiş.
Çarptığım her seferde beni sizlere itmiş.
Bir çıkış arıyorum vatan borcu öderken,
Gün gelir de kavuşma zamanı olur derken,
Ben her akşamhep aynı hülyayla uyuyorum.
Sen, Beste, Oğlum Doğu ve sen sevgili karım:
Sizlere geleceğim vatan borcu bitince,
Yine aynı hülyayla yatacağımbu gece.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz