0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
322
Okunma
Dünya pazarını seyran eyledim.
Tezgahları gezdim,ahlak kalmamış.
Ar namus varmıdır,dolaştım durdum.
Gördüm ki ondan da eser kalmamış.
Aklıma gelmişken bulayım dedim.
Eski bir dostumu sorayım dedim,
Adalet acaba nerede dedim.
Dediler ki yalnızca adı kalmış.
Cılız bir ses duydum,bana seslendi.
Kim o diye arıyorken çarşı,pazarı,
Baktım ki, tezgahta gizlenmiş biri,
Ben umut al beni,unutma dedi.
Bir güzel başladı kendin övmeye,
Gönül razı değil çekip gitmeye,
Oturup düşündüm kendi kendime.
Umutsuzluk sana zor olur dedi.
