ÜŞÜYORUM

Öyle bir dava var ki içimde
Şifa olmaz derde
Adım Gadir bebe
Doğar doğmaz ismim geçti bu davada

Ardı ardına bombalarda
Ablam ve teyzelerim yoğun bakımda
Amcam ve ninem çok uzaklarda
Annem Um Vaed yanımda

Vakit, kış vakti

Üşüyorum...

Yüreğim titriyor...................

Emziğim ağzımda
Evlerimiz bombalar altında
Rabbime açtım ellerimi
Ümidim yarınlarda


Vakit, kış vakti

Üşüyorum...


Ne istiyor bizden bu amcalar?
Nedir bu kanlı gözleri?
Dar mı geldi dünyaları?
Daha bir ay önce yerim dar değil miydi?

Hayat denilen şey eğlence değil mi?
Elleri ve bacakları oynatmak değil mi?
Emzik emmek değil mi?
Süt içmek değil mi?


Anlamıyorum...

Bomba atanların bebesi yok mu?
Bomba attıranların bebesi yok mu?

Anlamıyorum...


Siz,
Fe eyne tezhebûn
Nereye bu gidiş?

Üşüyorum...

Görmüyor musunuz?
Hissetmiyor musunuz?
Şeytanlaşan ve bireysellik batağına saplanmış kişiler
Yardıma ihtiyacım var.


Duymuyor musunuz?

Siz,
Summün bukmün fehüm la ya’kılûn
Görmez, işitmez ve düşünmez misiniz?

Biz burada acı çekiyoruz…

Ciğeriniz yanmaz mı?

Vakit, kış vakti…

Üşüyorum….

Necdet Ömer Özer