Yalnızlığa mahkum olduğunda
Getir beni aklına hiç düşünme
Gecenin karanlığına vur kelepçeyi
Yağmur damlası süzülsede yanaklarından
Kirpiklerime sinmiş
Bir ağıttın sen
Islansa gözlerim düşeceksin

Ellerim soğuk
Üşüyor gözyaşlarım
Sen açtığında gözlerini
Belki de ben buralardan gitmiş olacağım
Sen yine de üzülme
Bir akşamın karanlığımda
Özlemlerimi duyarsan bıçak yarası
Çalmayacak olursa telefonlar gece yarısı
Biliyorum
Yüreğimi yapacaksın hedef tahtası

Anmayacak dilin adımı
En uzak yıldızlara
Bağlama sakın muradını
Göğsüme sığınmış aşkını
Kollamaya yemin ettim
Buz tutmuş sevda mevsimleri
Bahar olmayacak biliyorum
Düşlerimi maziye hapsettim
Bu şehirden
Kırgın bir "elveda"yla
Gitmeye yemin ettim
Elveda

Artık geceler suskun olacak
Gökyüzünde yıldızlar silinecek
Çok şeyler değişecek evrende
Yürekler yanacak, canlar yok olacak
Yıllar geçse de kalbim seni konuşacak
Belki de sevecek yine deliler gibi
Uğrunda kaybolan bu kalbimi
Bulursan birgün perişanl
Her şey anlatacak hece hece içimdeki seni
Anlayacaksın bir zamanlar sevildiğini
Pişman olacaksın
İşte o zaman ben yok olacağım
Tek sözüm olacak sana
Elveda