Sıkıntı kol geziyor içimde fırtınalar,
Ne insanlar doğurmuş hele bakın analar,
Aman sakın olmasın Yaratana isyanlar,
Sabır en iyi ilaç gösterene ne mutlu.

Anlatamam halimi ne dosta ne doktora,
Gönül nerde rahatsa senin Cennetin ora,
İçimde esen rüzgâr en keskininden bora,
Mutluluk rüzgârını estirene ne mutlu.

Anlıyorum bu işi şeytan da tetikliyor,
Sıkıntıya sıkıntı hiç durmadan ekliyor,
Ondan sonra da güya sonsuz huzur bekliyor,
İçindeki şeytanı küstürene ne mutlu.

İnsanoğlu şükretmez ondan oluyor bunlar,
Nefsine esir isen sergilenir oyunlar,
Ne yazık o zaman da hep eğilir boyunlar,
Gece gündüz Allah’a şükredene ne mutlu.

Huzur aramak güzel dost edinmek de öyle,
Karşındaki dostuna sen güzel şeyler söyle,
Dili döndüğü kadar Altuncu söyler böyle,
Dostlarına kendini sevdirene ne mutlu.

06.06.2015
Muzaffer Altuncu
-Gölcük-