2
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
775
Okunma
__ney’in nağmeleri gark oldu hücrelerime
huşû doldu an, mânâ yayıldı, nûr yağdı geceye__
.
vaktiydi
boynu eğip
dönmelerin
alevleri içmenin
aşka delirmenin
yanmanın
kül olmanın
vaktiydi
muhlis dedi;
"hiç"
melek dedi;
"nûr"
muhlis sordu;
"nedir"
melek dedi;
"iç"
ve içti muhlis nûru
birden bir sis hasıl oldu
daldılar içine
pırıl pırıl gökyüzü
gülen güneş karşıladı onları
heybetli bir dağ
berrak akan bir nehir
dökülen çavlan
bir masal ülkesiydi
karıncaları sevdiler
uçurumları geçtiler
tırmandılar zirveye
geceydi
yıldırımlar ellerinde
bir melek döndü, bir muhlis……
huuuuuu
…
Fikret Şimşek
.
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
