Eskisi gibi gücüm kalmadı ey dost
Pek yakındır gitmem çünkü
Tutmuyor ellerim ayaklarım üzgünüm
Nasıl bir sancı hastalıktır uyutmuyor

Etraf toz duman içinde kalmış
Ruhum hala can çekişiyor
Ben ezgin bezgin sokaklarda
İki büklüm iyileşmeyi bekliyorum

Olmuyor bazı şeyler zorla
Geçmiyor ne yazık ki darda olsa
Yetmiyor işte çabam çaresizim
O kadar uğraş boşuna geçmiyor

Herkes bana bakıyor benden bekliyor
Acınacak durumdayım görmüyor
Ne haldedeyim nerdeyim sormuyor
Kaybedecek daha neyim kaldı

İnsan korkunca yalan söylüyormuş
Çünkü;dünya ağır insanlar kötüymüş
Yüreğim gövdeme sığmaz oldu yorulmuş
Ağlarsam gözyaşlarımı tutamazsınız

Anlıyorum diyorsunuz ya beni bazen
Ne anladığınızı bende anlamıyorum
Doğruyu yanlışı ayırt edebiyorsunuz ki
Umulmadık hayallere kapılıyorsunuz

İnanmadıkça güvenmedikce neye yarar
Yaşamışım yaşamamışım ne anlamı var
Pişmanlığın arkasına saklanan canavar
Bu kadarda merhametsiz olmayın

İnsan göğsü sıkışınca birşey olacak gibi
Oluyor evet birşeyler olacak sanki
Çekin ellerimizi üzerimden artık
Bırakın nefes alayım