sessizlik istiyorum
sessiz kalıncaya dek isteyeceğim
belki biliyorum
ama yine de
bir dinlemelisin beni
sana şunu söylemeliyim
sezgilerine güvenme
sana değer veren öteden beri
sadece benim
bırak bu sahte ezgileri
gel seninle
ruhun derinliklerine inelim

alışılmış olanı biliyorsun
yaşanılmış olanı da
yaşlanan sadece sen olmayacaksın
bir tutam kalsan da ruhumda
içten içe ağlayacaksın

seni özlemek güzeldi
beni özlemen de güzel
ama kavuşmak mümkün değilse
ya gelecek de maziler gibi
bizi üzmeyecek mi?
biz bunu tekrar yaşayacaksak
ne kadarı bildiğimiz gibi?

doğru olan
genelde zor olan değil mi?
peki biz ne kadar zorladık?
ne kadar sevmeliydik?
sevgi aşkın iz yolculuğunda
her evre de yükselmez mi?

Sessiz anlaşılmazlıklarının
hareketli merak delisiyim
umutsuz kalmışlıkların
mecburiyetlerinin mahkumuyum
sen beni dumura uğrattın
ve bende darmaduman oldum

bildiğin bilgili cahilim ben
cahil cühela öyle böyle gidiyorum
biz ne ummalıydık senden
inan ki hiç bilmiyorum

sızı sızıyor yüreğimden
yüreğimin kanaması soğukken
aklımda her gerçekliğin
ve içimde ki sessizliğin
aslıma döndürüyor beni
dizlerim tutmuyor artık
yılgınım senden ey aşk
bitkinim sonsuz kere
gündüzüm geceden karanlık
beni mahmettin yok yere

bitmiyor bu karın ağrılarım
gidişlerinin acı başlangıçları bitmiyor
sen hiç bilmiyorsun oysa ki
oysa zaman benden eksiliyor

anlamaya çalışıyorum olanları
olan sadece bana mı oluyor?
kurguladığım bir hayal ürünü
zihnimde feveran mı ediyor?
hatırlamıyorum ne yarını ne de dünü
gün geliyor baştan başlıyorum
sonunu bulamıyorum gün geliyor

sen
tüm çaresizliklerinde
tüm umutsuzluklarında
benimle iyiyi oynadın
oysa ben
tüm aklıma gelişlerinde
tüm içten içe eriyişlerimde
senden asla ayrılmadım
sevgi, olmayan vicdanının
vicdan, olmayan sevginin
olamaz hiçbir yerinde