Yıllar sona o resmini görünce
Dünyalar benimdi gördügüm anda
Dedim dertlerinden şükür kurtulmuş
Dünyalar benimdi gördügüm anda

İçimde bir umut, o bitmemişti
Teselli bulmaya pek yetmemişti
Hayalin gözümden hiç gitmemişti
Dünyalar benimdi gördügüm anda

Keşke duysan özlemimi sesimi
Zor tutarım şu an ben nefesimi
Nasıl anlatayım, ben bu hissimi
Dünyalar benimdi gördügüm anda

Yaşadığını bilmek fer oldu bana
Ömrümü verirdim istesen sana
Canım kurban olsun böyle insana
Dünyalar benimdi gördügüm anda

Uzakta uzağa hep izlemiştim
Özlemini susup pek gizlemiştim
İlaç gibi geldi, çok özlemiştim
Dünyalar benimdi gördügüm anda

Bu özlemin inan tarifi yoktu
Sebebini sorma sebep pek çoktu
Resmine bakarken göz yaşım aktı
Dünyalar benimdi gördügüm anda

Yüregimde olan yara senindir
Gönül köşküm varya, ora senindir
Ömrüm ömrün olsun süre senindir
Dünyalar benimdi gördügüm anda

Aarama demiştin arayamadım
Bu günlere geldik bak adım adım
Kalmamıştı gülüm, ağzım da tadım
Dünyalar benimdi gördügüm anda

Yaşadım ögremdim şunu anladım
Umut kesmek boşmuş onu anladım
Mutluluk buyumuş, bunu anladım
Dünyalar benimdi gördügüm anda

Gönlüme kapanmaz yara açmıştım
Gönülden gönüle sana göçmüştüm
Kul Hızır’ım ben gam, keder seçmiştim
Dünyalar benimdi gördügüm anda
Dünyalar benimdi gördügüm anda

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)