Bu nasıl bir hayat,
Bu nasıl bir sevda.
Bir yanı yamalıdır elbisenin,
Bir yanında gül takılı ya.
Oda bizim mahalledendi.
Perçemi alnından asılı,
Zeytin gözlü  Mustafa...

Mustafa’nın hikâyesi derindir,
Anlatması bile güç belâ.
Soruyorum şimdi hoca dayı;
Sevda kimin harcı ?
Sevilmek kimin hakkı ?
Yok yok öyle değil efendi !
Garibin sevdasıda, sevilmeside,
Cebinde ki bozukluk kadardı...

Düzenini bozduk iyice dünyanın,
Efendiliğin ve edebin.
Para etmediği bu zamanın.
Hele sözümü kesme hoca dayı!
Hatrımı kaldı bu zamanda,
İhlâs ile abdest tutanın.

Bak bizim Mustafa’ya..
Yürür iken toprak utanırdı,
Uyuduğunda sanki gece;
Kimse diyemez ki şöyle böyle.
Edep ve ahlâk denince,
Başı yerde gidendi  Mustafa...

Bu girift mahallenin,
Sıvası dökülmüş şu evlerin,
Yetim sanki şehrin uzağında,
Garip kalmış bu semtin;
 Munis bir beşeridir Mustafa...

Dili olsa konuşsa dağın taşın,
Feleği şaşmış şu isli bacanın.
Hatırlamıyorum; yetim kaldığı yaşın
Zöhre hatun evindeki aşın;
Helâl lokmasıydı Mustafa...

Sen söyle muallim efendi
Kaçırma öyle gözlerini benden.
Okumuşsun mektep, bilirsin ilim.
Ferhat’ın olsaydı hanı, sarayı
Delermiydi bu koca dağları?

Dedim ya; düzenini bozduk dünyanın,
Esiri olduk gösterişin ve fiyakanın.
Bilmem kaç diyarda, kaç Mustafa’nın,
Yarım kalmış umutları, yarınları...
Söylesene muallim efendi !
Hangi çocuğun karnesi yaldızlı pekiyi ?

Ahlâk yok! edep yok! çıkardılar kürsüye.
Bir Mustafa’yı değişmem ben,
Bunun gibi on kişiye.
Bakma öyle hoca dayı!
Nikâhı kıyan sendin;
32 farzı sorsam bilmez derdin.

Velhasıl bundan sonrası boş.
Bu günlerde âb-ı hayat.
Sofrasında bal, kaymak olana hoş.
Sarraflığını yitirmiş ahali,
Zevahire çevirmiş fikrini.

 Ah Mustafa’m ah!
Bizim mahallenin çocuğu;
Yaması fakirlikten, gülü edepten.
Siyah perçemi alnında asılı;
Bir yanağında çift gamze,
Bir yanağında siyah ben.
Gülüşü cennet Mustafa’....
                           Kul Ersoy
                         28/06/2020

İhlâs : Yürekten bağlılık, temiz sevgi
Girift : İç içe girmiş, karmaşık
Munis : Cana yakın, sıcak kanlı
Beşer : İnsan
Velhasıl: Sözün kısası,  özetle
Âb-ı hayat : Hayat suyu
Ahali : Halk
*Zevahir : Dış görünüm