Ah mavişim ahım

denizim okyanusum
canıma can katan sonsuz gökyüzüm
ah iki gözüm senin o maviş iki gözün
canım ciğerim nefesim ateşim közüm
emeğim yemeğim dinim imanın
haşa rabden sonra tek tapınağım
gönül bağım ölüm ağım
hastanım hastayım

bir gül ölüyüm
gömülüp kan kırmızı gamzelerine
sarı saçlarına dolanıp boğulayım dar ağacına
adın nabzımın yükselişi heceleyemem tutulup
görünce mah cemalini kayıp olup susuz yutulup
korkunç derinliklerde acılarla canhıraş çırpınıp
bir dua ile ellerim koynumda kelepçe sıkışıp
kör düğüm kesilip açılmaz kara kutu olup
seyrine kurbanlık

hastayım hastanım ölüm önü
bilsen ne azapla geçiriyorum günü
sallanışını sesini kokunu almak için
günde kaç tekrarlıyorum dilde ölümü
sen ey gecem gündüzüm sabahım ahım
dünyanın bütün derdine çilesine eyvallahım
görün gözüme sözlen sözüme bıçak ol özüme
başka ilaç neşter hançer kesmez beni
el amanım yamanım fermanım kes beni

Ahmet Coşkun