Çalan çırpan, çıyandan çok
her soysuza, bir gözü pek
her tilkiye, bir kurt köpek
salamazsın, demedim mi?

İlme ve fenne güvenip
sır deryâsının dibine
sormadan ol sâhibine
dalamazsın, demedim mi?

İnsan zevki, bin bir türlü
kimin tambur, kimin tava
her keyife, göre hava
çalamazsın, demedim mi?

Yıllar geçer, kudret göçer
dünya güzeli bir civân
otuzunda bir pehlivan
kalamazsın, demedim mi?

İnse cinse hükmeyleyen
tüm âleme bir Süleyman
arşı inleten küheylân
olamazsın, demedim mi?

Her âdem bir keskin sirke
taşar sığmaz ki bendine
sâdık bir mürîd kendine
kılamazsın, demedim mi?

Hasta ve huzûrsuz isen
servet, devlet, ne de izzet
bu hayattan tat ve lezzet
alamazsın, demedim mi?

Dertten kederden azâde
can dostların, her dem hazır
şu dünyada, tam bir huzûr
bulamazsın, demedim mi?

İdris Esen, Mayıs, 2015, Erenköy