gök mü üstüme üstüme geliyor
yoksa yer mi beni içine çekiyor
içimde ki bu şiddetli deprem de nedir
kahır içimi delerken hep aklıma kalleşliğin geliyor
o set çektiği duvarlarda kaldı ya parmak izlerim
toprak bile yeşerdi göz yaşımla
şu an iyi bil ki ,
kalleşliğin o paslı hançeri ciğerimi parçalıyor

senli kaybettiğim ömür beni yiyişte de bitiriyor

sinsiliği tavan yapan bir çıkar çarkı gibi
öğütüp durmuş beni un ufak olana dek
görünüşte tuzakları çok mu çok sevecen
içi ise zehir zemberek

neden ki hep has olanın ümüğü sıkılır ki
neden hep aşkı kovalayanlar geri kalır ki
hiç mi kaçanların soluğu kesilmez
veya neden onlar dokunulmaz
neden günahsız olan hep günahlıya yenilmekte ki

feleğin sillesi hep mazluma mı

çok saftım ki
gözlerinde ki o sahte yıldızlara tez kandım
oysa sende ki kural iş bitene kadar imiş
ben gönlümün kurbanı oldum
çünkü o sevgiyi mahşere kadar bilmiş

kör kütük sarhoş olmuştum ki
olanı biteni görmedi aşka susamış gözlerim
veya hiç ihtimal vermedi ki
kahır içimi delerken hep aklıma kalleşliğin geliyor
o dur dediğin sevgide kaldı ya özlemim
sanki tüm bedenim o an gömüldü toprağa
şu an iyi bil ki
kalleşliğin o paslı hançeri ciğerimi parçalıyor

senli kaybettiğim ömür beni yiyişte de bitiriyor...



AZAP...(Kadri Atmaca) 27.06.2020