KATİLİM OLDU GÖZLER
Katilim oldu gözler sineme ok atıyor
Her nazarı kalbimin orta yere batıyor

Göğüs kafesin kırıp yüreğim çıkacak şimdi
Anlamadım sevdayı üstüme salan kimdi

Tir tir titredi beden sarsıldı deprem gibi
Anlaşıldı yıkımın merkezi kalbin dibi

Tökezledi ayaklar sendeledi bedenim
Bilmem kime niçindi yok idi bir nedenim

Düşmüş müydüm bilmeden sevdanın kör ağına
Daha yeni girmiştim on dört on beş çağına

Bu nasıl bir illetti terse döndü yollarım
Kaldırsam kalkmaz oldu pazulu şu kollarım

Gece güdüz kalmadı düşüme o giriyor
Nere baksa gözlerim yine onu görüyor

Zehir oldu geceler uykuya hasret gözüm
Onu terennüm eder onu anar her sözüm

Yandıkça yandım bittim, tükendim kül olunca
Ateş dokunmaz oldu kalpte onu bulunca

Sararmış yaprak gibi rüzgârın önündeyim
Savruldum sağa sola, hep onun yönündeyim

Yazdıkça arttı hasret kaynadı coştu özüm
İki gözlü çeşmeydi döküldü aktı gözüm

Zeyyahoğlu Bozkıri söyledi döktü yine
Dolaştı gitti hayal, bu günden geçmiş düne
Adnan SİVRİ / BOZKIRÎ 07.06.2020