Bol keseden gavur demişsin bana
Bak durmuşum sabah namazına
Hani nerde sen imanlı şeyh güya
Sana ne bu şair kafir,münafık olsa

Şikayet edesim var seni hakka
İmam demem her sakal bırakana
Çatasım var takkeyi ters takana
Kara cahil bilmez nedir şiir mani

Sanki o ev sahibi bizler konuk
Kanıtları varmış ya kime tanık
Şahitlik edermiş bizler ise sanık
Hele sorun şahitliği niye dandik

Çoban mı ki güder iki üç dana
Dermiş cennet tapulu hep ona
Mesih girecekmiş gece rüyasına
Şair yazarsa cihan dar gelir sana

İblisleri taşlarmış bir kaç taşla
Oysa yetmez mi çakıl atsa aynaya
Bilmiş cehaleti ekip biçilen tarla
Okumadan kitapları yakmış harla

İnsanı rengine göre ayırmış
Sanki yedi düvel ceddi ermiş
Onun bildiği hakka varan sırmış
Asıl sır insanî olmak bilmezmiş

İmandan ilimden anlıyormuş
Sayfa sayfa kanıt yazıyormuş
Derim cahil olmak ne de zormuş
Hakikat ona görünür, bize sırmış

Zikir yok dalmış ruhlar alemine
Zikri geç fikir olsaydı dar zihninde
Sövmez idi dört kitabın ehline
Güvenmiş onun bunun kalemine

Sanki cennet gizi alamut kalesinde
Sözleri çokça basit aklı kamikaze
Sanki ermiş çağırmış herkesi derse
Kaftan giymiş edası yenilmiş nefse

Kürre i arz da kitabı tek o okumuş
Kainatı ilim ilim kilim gibi dokumuş
Aklı kainatta hiç kimsede yokmuş
Gardaş sende kibir ne de çokmuş

Haklısın kin bilmeyiz yolumuzda
Buyur sende taptuk dergahına
Biz gök şarabı içmişiz ilahî aşkla
Bilmezmiş iblis kaçar şair taşlarsa

Kafir bilirmiş dört kitabın ehlini
Yapma gardaş yeter ki ol insani
Kafir olsa pir olsa sana ne derdi
Sana mı kalmış sarhoşun tasası

Biz hem Pîr Abdal hem Yesevi
Cahil ya övdüğü kim bilmez ki
Ecdad ordusu tümden bektaşi
Biz asya pîri biz anadolu dervişi
Sorsalar bilmez kim Ali Şîr Nevâî

Çağırıyormuş bizi kutlu davasına
Birkaç köşk versek yeter belki ona
Dermiş cennet tapulu hep hep ona
Oysa dili söyler yetermiş bir hırka


72 huri beklermiş onu kapıda
Melekler halı sermiş güya önüne
Böyle kelime ile sererler seni yere
Konuk olma iblise cehenneme
Gardaş tapulu mülkün mü o bahce

Gardaş bilmez mi belki bilemez
Taş ata ata sırat köprüsü geçilmez
Ata dedik, küpe binmiş oysa bilmez
Bilmez mi ecdat da bizim atamız

Herşeyi geçtim tanımaz Yesevi’yi
Yürümez taşlı yollarda Yunus gibi
Duydun mu hiç kimdir gönüllerin piri
Biz yesevi, taptuk, mevlana dergahı

Tuttum zihnini boylu boyuna serdim
Bilsin kimseyi kırmak değil derdim
Bu yazı belki onu biraz olsa germiş
Şaire taş atarsan cihan gülermiş

Müslüman hakaretle olunmaz
Ecnebiye küfürle insan olunmaz
Madem översin dini edep ile öv az
Madem yazarsın edep ile ilim yaz

Kin tutma şaire zeval olmazmış
Kusur yok taşlarımla selam verdim..