Muhabbet-i aşk bâbında, hem zamânım seninle,
Terennüm-ü sevda için, hem zebânım seninle.
Tut elimden, sual etme, gel sultânım seninle
Bir meçhûle giden yola, ben revânım seninle...

Gel, rengârenk gonca dolsun gülistânım seninle,
Gel şenlensin, hayat bulsun, gönül hân’ım seninle,
Gel, fecri ol, aydınlansın tüm cihânım seninle,
Gel de, aşkı meşk edelim, gel de cânım seninle...

Haram kılma buselerin, her günâhım seninle,
Teşrifinle tezyîn olsun her nigâhım, seninle,
Hârelensin gecelerim, gel de mâh’ım, seninle
Gel, müşerref olsun artık haclegâhım seninle...

Ünal Beşkese

bâbında........=bağlamında
hem zaman..=eş zamanlı
terennüm.....= şarkı mırıldanmak
hem zebân = aynı dilden konuşan
revân............= yürüyen,giden
fecr...............=şafak
tezyin............=süsleme
hâre..............=meneviş,dalgalanan parlak çizgiler
mâh..............=Ay
haclegâh.....=gelin odası

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::.

Bu şiiri, 4443 lük,aruzu anımsatan bir hece vezniyle yazdım.
3 Dörtlüğü oluşturan 12 dizenin tümü, ’seninle’ redifiyle ve aynı uyakla yazılmıştır. Şiirde, çok sevdiğim ve şiir diline çok yakıştığına inandığım bazı eski sözcükleri kullandım.Bir kısmı, konuşma dilimizin dışında kalmış olan bu sözcüklerin, genelde, şiire ayrı bir ses âhengi,bir müzikalite kattıklarını düşündüğüm için, 550 kadar şiirimden sadece 10-15 tanesinde kullandığım bu dili, okuyanların hoş görmelerini ve bunu, biraz da, yazanın kendi zevki doğrultusunda bir tercihi olarak kabul etmelerini ümit ederim.
Saygılarımla,
Ü.B