15
Yorum
31
Beğeni
5,0
Puan
735
Okunma
Kapakları kapanıyor kendiliğinden
Bir perde, çapak akıyor kirpiklerimden
Nefesim rüzgâr oluyor ciğerden gelen
Şafağı söküyor kalbimin, şu seherden
Her karanlık bir aydınlık yolu bulana
Doğ ey güneş görmeyen! Bu en son imtina.
Dilim Elif kadar susuyor haydi doğrul.
Lam’dan Mim’ e düşüyor boynum haydi tutul.
Sancılarımın kaynağı Vav, alemşümul.
Kıldan ince camdan keskin yol, o da meçhul.
Her ayrılık bir kavuşma yola çıkana
Koş ey vuslat bilmeyen! Bu en son inhina.
Mesut Tütüncüler
22.06.2020 DENİZLİ
İnhina:Birine baş eğme, yumuşaklık gösterme.
İmtina: kaçınma, geri durma
5.0
100% (25)