ÇEKİL ÖNÜMDEN!

Bebeğim ben, henüz dünyaya geldim,
Annem karşıladı beni,
Seni anlattı. Seni dinletti,
Biraz büyütüp Seni öğretti.

Çocuğum ben, henüz bir fidan,
Ne yana yön verirsen gidiyorum,
Yetiştikçe güzel koku verip,
Gelecek vaat ediyorum.

Gencim ben, kanı deli,
Bentler, dertler vız gelir bana,
Bilirim, öğrenirim, öğrenir öğretirim,
Bildiğim doğruyu adam gibi yaşarım.

Olgun oldum, artık meyve zamanı,
Öğrendiklerimi anlatmak zamanı,
Yanlışları doğrultmak zamanı,
Zaman benim zamanım.

Yaşlanıyorum, yılların yükü,
Tecrübesi, bilgisi, herkesin ilgisi üzerimde,
Son demler, kıymetli günler,
Elden ayaktan düşme günleri üzerimde.

İhtiyarladım, artık yaklaştım kabrime,
Dünyadaki son menzile,
Daha çok kapanıyorum secdelere,
Dualarda buluyorum kurtuluşu.

Rabb’im beni hatalarımla, eksiklerimle,
Yaptıklarımla yapmadıklarımla,
Günahlarımla sevaplarımla,
Affına sığınıyorum kabul et.

Kabul et, kabul et yâ Rab!

Sadettin TURHAN
27.06.2007