Eskiden fakirlik var herkes çile çekerdi,
O çileli yaşantı inanın çok güzeldi,
İyi bilirsin dostum insanoğlu şekerdi,
O yokluk günlerini arıyor bu Altuncu.

Elektriğin yerine idare lâmba vardı,
Evler okul olmuştu ama saygı da vardı,
Cepte para yok ama gönülde huzur vardı,
Öyle değil mi dostlar soruyor bu Altuncu.

O zaman ambulans yok sal ile hasta gider,
Arabayı görmeğe insanlar dürbün ister,
Çok şükür hastalık az afacan ölüm yeter,
Şimdi her imkân vardır bakıyor bu Altuncu.

Koltuk yerine peke bir de vardı gaz ocak,
Pantolona mutlaka yapılır idi kolçak,
Hoşot döşeği vardı yerde yatılır alçak,
Lüküs yerine fener yakıyor bu Altuncu.

Göneşara kaşığı meşhur idi o zaman,
Tek tasa kaşık çalar bütün külfet o zaman,
Naylon çorap arardık bulamazdık o zaman,
Ortaokulda şapka takıyor bu Altuncu..

Televizyon hayaldı bilgisayar uzayda,
Radyo ile gramofon ender bulunur o da,
Ya telefon olayı insanlar elbet zorda,
Meşhur horozlu şeker yalıyor bu Altuncu..

Kuruşlu dönemleri yaşadık o zamanlar,
Uzaktan ekmeklere çok baktık o zamanlar,
Sevgi ile saygıyı yaşadık o zamanlar,
O günler hayaliyle yaşıyor bu Altuncu..

Neşeliydi o günler dostluklar kurulurdu,
Delikanlı anlamlı sözünde durulurdu,
Horonlar oynanırdı kemençe vurulurdu,
O güzel zamanları yazıyor bu Altuncu..

Çocukluk yıllarımız herkes herkese muhtaç,
O zamanın insanı yarı tok da yarı aç,
Aradan çok yıl geçti sormayın ki sene kaç,
Bugünün insanına şaşıyor bu Altuncu..

29.10.2009
Muzaffer Altuncu
-Gölcük-