Çöl gibi düşünmekten göremeyince demek
Boşuna tutulmuşuz cennet denen yalana
Hiç sana sordurdu mu doğacak öleceksin
Okuyup düşünenler uymasın çöl yoluna

Tanrı seçmiş diyorlar üç beş aynı soydan da
Hiç sormuyor akıllım bu ne torpilli talim
Babasını bırakıp kaçıyorlar boydan da
Oğlunu kesmek için bıçak biliyor zalim

Tanrı için hep çapul peşinde koşan canlar
Tanrıyı zengin etmek çün kibir kin bürünür
Şimdi yapay zekayı bekleyen ol cananlar
Robotlarla birlikte secdede mi sürünür

Düşünüp kusurunu Tanrının dinin ins’in
Gidermek için çalış kıyma hiç bir insana
Sende semer mi var ki Tanrı sırtına binsin
Küfür etmeden söyle insanca gel lisana

Çöl yalanı piramit gibi yükselir yerden
Firavundan farksız mı acep taptığın soyut
Musa gökten ateş mi düşürmüş de çok erden
Göğe çıkmış da gelmiş sanki torunu Mahmut

Hemen de kızıverir köpürür öldürmeye
Kimseye faydasızdır eskinin inançları
Çıkış bulundu artık bu devri bildirmeye
İllahi Tanrıyı mı diriltsek bilinçlere

Kaç ölü Mabutlardan sığın ilme bilime
Ahlaklı olmak için boş saksını çalıştır
Papağandan teyyare nakşedip her kilime
Yeni bir Tanrı doğur bu devre bir alıştır

Ölüm ölüm diyerek korkutma aydınları
Yakıp yıkıp küfredip yücelir mi hiç millet
Evi olmayan Tanrı dünyada ev istiyor
Ey gönül Tanrıların hastalığı bir zillet

Tanrı hastalığıdır kul aramak kendine
Tedavi etmek gerek kurtulup ol ayyaştan
Kapatıp Tanrıları gönül hastanesine
Dna’yı yeniden yazmak gerek sil baştan