Öyle canım yanıyor ki sensizlikten
Nefes alamıyorum şu koca dünyada
Ellerim ellerinde olmalıydı
Gözlerim gözlerinde diye düşünmeden edemiyorum
Dudaklarım sensizlikten kurudu
Bir damlana muhtacım diyemiyorum

Diyemiyorum ki tut elimi
Kimselerin olmadığı yerlere gidelim
İnsanların ve dünyanın telaşından uzak
Bulamasınlar bizi unutsunlar istiyorum
Diyemiyorum ki seni ne çok seviyorum

Öyle canım yanıyor ki sensizlikten
Her an her şeyi yapabilirim inan
Mesela koşarak mahallene gelebilirim
Benimsin diye haykırabilirim sokağında
Gecenin sessizliğinde lambanın altındaki küçük kedi bakarken bana
Yapabilirim inan bana

Sabahın ilk ışığına kadar kapıdan senin çıkmanı bekleyebilirim sonra
Gökyüzüne ilk bakışını,güneşten kamaşan gözlerini izlemek için
Ah bir dönüp baksan bana
Keşke bir baksan derdim
Göremediğin en yakın yerdeyim oysa
Sana geldim derdim sensin benim tek derdim

Ellerine dokunmak mı hâşâ
Nefes aldığın havayı solusam kâfi

Bunca yıl bir aşk acıtır mı insanın canını
Bunca yıl esir alır mı sol yanını
Ya ver bu yıllanmış aşkın hakkını
Yada ver gönlümü ver derdim


Beyazmelek