NERDESİN 

Sen yoktun yine 
Bu gün her günkü yerinde 
Aradım seni bilmecelerde 
Dev bir soru belirdi içimde 
Acaba nerde 

İçimde bir yığın yalan istifham 
O nerde diyen 
Ha şimdi burdan geçti geçecek diye 
Ha şimdi göründü görünecek diye 
O şimdi nerde 

Dağlara sordum aşıktır diye 
Sordum derelere 
Yollara sordum neredesin diye 
Et ve kan değil o ten değil tenden ibaret değil 
Bir özge ruhtur diye 
O ruh nerede 

Kilimler derildi yollar serildi 
Gök yarıldı yer daraldı 
Sular boşandı göklerden 
Sen tatlı uykulardaydın 
Şimdi nerdesin nerde 

Çöllere şiirler kazdım 
Unutulur mu o hüzünler o yalnızlıklar 
Sonra ölümüne kavuşanlar 
Her kavuşmadan sonra ayrılıklar 
Daha dün oradaydın 
Nerdesin şimdi nerde 

Çocukları emziren anne 
O etrafında dolaşan mini mini yavrular 
Hep ağlayan anne anne diye 
Çığlıklar koparan çocuklar nerde 
Sen şimdi nerdesin 
Ve ben nerdeyim nerde 

Kitaba doğru eğilen 
O güzel sesli müezzin 
Okuyan kutsal kitabı 
Ve birleyen Tanrı’yı 
Ve bekleyen kavuşmayı 
Biz nerdeyiz sen nerdesin nerde 

O ezeli dil Osmanlıcayı 
Konuşmak vardı şimdi, 
O büyük devletin ezeli bağlıları 
Bize ne oldu bize 
Sen tut bir ucundan ben diğer ucundan 
Kim bilir nerdesin şimdi 
Ben nerdeyim nerde 

Ahmet KEMAL