Yaşamak zulüm ya, ölsen ölünmez
İki bin yirmi’de yıl kirli dede.
Garibin hâlini soran bulunmaz
Zenginin elinde mal kirli dede.

Menfaat uğruna kırk takla attık
Kemik kapmak için kapıda yattık
Şahsiyet kalmadı, şerefi sattık
Hakkı tanımayan kul kirli dede.

Mühür bende ise Süleyman benim
İş bilmez şeytana danışman benim
Din alır satarım, müslüman benim
İstikâmet doğru, yol kirli dede.

Torpil, rüşvet, hile kodaman işi
Garibana her gün ceza teftişi
Dayısız makama gelmez er kişi
Oturan kalkmıyor, fol kirli dede.

Sorma dedem bu hâl kimin eseri
Rağbet gördü nalıncının keseri
İki şâhit bulur iki serseri
Yalandan kim ölmüş , dil kirli dede.

İlâhî adâlet olmasa bir de
İnsanlar perişan akıl yok serde
Herkes Mecnun olur durduğu yerde
Leyla kız tertemiz, çöl kirli dede.

Yörükoğlu böyle çalma bu sazı
İş görür mü âşıkların niyazı
Makam derdi olan ne anlar bizi
Adâlet dağıtan el kirli dede.
........................ Turgut Yörükoğlu