GİDER
Ruhumun zindanında hapsolan divaneyim
Öyle bir acıki bu öze dokunur gider
Ben kendi benliğimde yıkılan viraneyim
Kalemden düşen hece söze dokunur gider

Bilmediğim sebepten alev sönmez solumdan
Çıkmasın tek maraza bela kalksın yolumdan
Ecel haktır gelsede korkum yoktur ölümden
Solumda sönmez alev köze dokunur gider

Mahkum olan anılar gözümde perde perde
Firari edenleri benle gezer her yerde
Rüya gibi düş gibi buluşuruz seherde
Karamsarlı duygular bize dokunur gider

yaşamak masal gibi somu kötü bir anki
Nefsinse vicdanına karşı bir düşman sanki
Hayatla cenk ederken ömür biter inanki
Aglamyım desemde göze dokunur gider

Hilali der aklımla bitmeyen savaştayim
Bu mânâsız savaşta ben ise en baştayim
Ve ölmedimya lakin tam ölecek yaştayım
Sonumuz üç beş arşın beze dokunur gider
Hamitli hilalî Rabia saylam TAŞDEMİR 02 06 2020