0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
593
Okunma
Bir Gece oturdum kaldırıma.
Ay bana ben aya, sükûti ama
Sohbet vakti idi dolmuş içim,
Baktım ki parlıyor dolu Ay’da.
Hoş değilmiş gördüğü anlattı;
Çocuklar ölmüş mavi boncukta!
Azap sarmış dört yanı cihanda!
Söz gelimi de güzel ya dünya!
Rengi ala çaldı, öfke hali
bastırmış belli ki hatalara!
Hicap ile eğdim boynumu, ben
insan oğluyum insanda hata!
5.0
100% (4)
