1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
643
Okunma
Bir akşam üstü kırlangıçlarla
Gökte bir tur attım sanki
Seyir ederken süzülüşlerini
Uçtum onlarla karşı tepelere
Yorulmadım hiç
Ağrımadı ne dizim, ne gözüm, ne gönlüm
Seyir ettim uçsuz bucaksız dolaştım
Kanatlandım
Kanatlandım
Aştım adeta
Yıkılmayan korkuları
Gözümde küçüldü
Sarp yokuşlar, ayağıma takılan irice taşlar
Bir kırlangıçın kanadıyla dolaştım
Rüzgarın serinliğine daldım
Bulutlara uzandım
Serdim ruhumu bir büyük bulutun üzerine
Uykuya daldım gökyüzünün serinliğinde
Bir yağmur damlasına tutunup
Düştüm çayır çimene
Birde baktım
Masamda soğumuştu çayım
Kendime geldiğimde
5.0
100% (6)
Cevap Yaz