Karagevezit’miş eskiden adı
Burada yaşarsan alırsın tadı
Mahalle sayısı sorarsan yedi
Toplukonak Köyü sanki bir Cennet


Güdül dağı eteğine kurulmuş
Manzarayı gören gözler yorulmuş
Gelip gezen bu yerlere vurulmuş
Toplukonak Köyü sanki bir Cennet


Manzara çok güzel etraf bir başka
İnsanı getirir buralar aşka
Ölmeden görmeli, demeden keşke
Toplukonak Köyü sanki bir Cennet


Güneyden akıyor Kelkit’in Çayı
Davarı, sığırı, eşeği, tayı
Yaylaya göçülür her Mayıs ayı
Toplukonak Köyü sanki bir Cennet


Köylüler çalışkan akıtır teri
Tarlada çalışır kadını, eri
Dikmetaş Göleti mesire yeri
Toplukonak Köyü sanki bir Cennet


Üretmeye herkes verir emeği
Mastanın ucunda vardır cemeği
İlkbaharda madımaktır yemeği
Toplukonak Köyü sanki bir Cennet


Püsküllüden akar şirin bir dere
Suları soğuktur her derde çare
Mezarım kazsınlar bu güzel yere
Toplukonak Köyü sanki bir Cennet


Cevizi, armudu, kelem turşusu
Katmeri, ketesi, fırın kurusu
Meşhurdur peyniri işin doğrusu
Toplukonak Köyü sanki bir Cennet


Yaylaları çoktur saymakla bitmez
Mis gibi havası rahatsız etmez
Burda yaşamaya bir ömür yetmez
Toplukonak Köyü sanki bir Cennet


Ferhat Günaydın’ım bitmez sözlerim
Uzakta kalırsam elbet özlerim
Gideceğim diye yolun gözlerim
Toplukonak Köyü sanki bir Cennet


Ferhat GÜNAYDIN
Emekli Öğretmen / Şair - Giresun
31 Mayıs 2020


Not: Şebinkarahisar Toplukonak Köyü rahmetli annemin köyüdür. Ortaokul ve liseyi okuduğum yıllarda her yaz okullar tatil olunca gider, tatili orada geçirirdik. Havasını, suyunu, taşını toprağını, doğal ne varsa her şeyini, insanlarını çok seviyorum. Toplukonak benim yaşantımda ve anılarımda hep vardır. Bundan sonra da olmaya devam edecektir.