Sevgili Atam, bizi efendiliğe yükseltti,
O vefat edince, bizim efendilik de gitti,
Kazma, kürek, karasaban ellerimiz eskitti,
Sevgili büyüklerim, efendi olan ben miyim?

Üç beş koyun, keçi, inek kapımızda besledik,
Vergisini almak istediler, inlerde gizledik,
Harmanı tınaz ettik, günlerce memur bekledik,
Saygı değer milletim, efendi olan ben miyim?

Çoğunun başın sokacak evi yok, çatı akar,
Bir düzine yetim çocuk, ele avuca bakar,
Ellerimiz, ayaklarımız nasırlardan çatlar,
Şampanya patlatanlar, efendi olan ben miyim?

Pazara getirdik, çökelik, sütü ve yoğurdu,
Bizi de Fatma Nine gibi analar doğurdu,
Yokluğun gözü kör olsun, elimizi kavurdu,
Sayın Kaymakam Beyim, efendi olan ben miyim?.

Resmi daireye sokmadılar şapkalı diye,
Kolumun altında getirmemiştim, bir hediye,
Bugün git yarın gel, ya da gün verelim seneye,
Azrail beklemez ki, efendi olan ben miyim?

Okutmadılar, okursa adam olur sanarak,
Okuyanları gördük, oylar parmak kaldırarak,
Halime şükrediyorum, onlara acıyarak,
Adam olmaz dediler, efendi olan ben miyim?

Adam olmak kıravat takmakla hasıl olsaydı,
Merkepte adam olur, altın semer vurulsaydı,
Kültürümüzü yükseltmemiz esas alınsaydı,
Cahil kalınır mıydı, efendi olan ben miyim?

1/02/2001