GÖZDEN GEÇMELER

-I-

Güzel atlar ülkesinde
Günlerimi unutamam
Gül kokladım nefesinde
Yellerini unutamam

Gün battı dağları aştı
Kadehler aşk doldu taştı
Göz göze gönül yaklaştı
Dillerini unutamam

Gözlerin aşk bilmecesi
Özlem dolu her hecesi
Unutulmaz Türk gecesi
Ellerini unutamam

Dolunay gecenin şansı
Geceleyin ateş dansı
Güneşin ay ile valsi
Bellerini unutamam

Elinde bir fındık elma
Göreme’de bensiz kalma
Derinkuyu’lara dalma
Gül perimi unutamam

İçim bir peri bacası
Dumansız geçmez gecesi
Hasan Dağı, Erciyes’i
Küllerini unutamam

Hasretin kâlbime çöktü
Kâlbim volkan oldu çıktı
Bir ayrılık yaktı yıktı
Hallerini unutamam

-II-

Çekilmez gurbetin kahrı
Odalar üstüme göçer
Leyli gecelerin behri
Zehir olur gözden geçer

Ev üstüme yıkıldıkça
Ümiklerim sıkıldıkça
Hasret kâlbe çakıldıkça
Hıçkırıklar gözden geçer

Hasretini çöl mü sanır
Serabını göl mü sanır
Gözümde bir gül yıkanır
Tuzla gönül gözden geçer

Anılarla yaşıyorum
An geliyor taşıyorum
Bir yarayı deşiyorum
Tüm ceriham gözden geçer

Bakma gülüm bakma öyle
Neden ayrı düştük böyle
Ateşine derman eyle
Kâlbe düşen gözden geçer

Gül kâlbi ateşe verdi
Gönlümü güneşe serdi
Aktaş gülü nasıl sevdi
Aşk ateşi gözden geçer

Şaban AKTAŞ
27.05.2020 - 19.47




KİMİN İÇİN SEVDİM?!

Kimi niçin sevdim bir ben bilirim
Kâlbimin içinde bir sen bilirim
Aşkı, nakış, kilim desen bilirim
Başına saç diye geceyi ördüm

Yakışmazdı bana meşkin vebali
Bir başkaydı sende aşkın meâli
Ay yüzünde gülüm kaşın hilâli
Başına taç diye yıldızlar ördüm

Ne çok istesem de elim sürmedim
Dallarından gonca güller dermedim
Sanma senden başka güzel görmedim
Ben sana benzemez ne kızlar gördüm

Aşkını onulmaz keder bilirim
Ömrümü yolunda heder bilirim
Sana gizli gizli gider gelirim
Kâlbimdeki gülü hep sızlar gördüm

Aktaş karakışın beyaz karında
Yandı gönül kar ayazın korunda
İlkbaharın alı ile morunda
Yüzün gözün çiçek yıldızlar gördüm

Şaban AKTAŞ
26.05.2020 - 20.19


ÖMÜR GİTTİ

Göz göze gelmeyi ben mi istedim
Yoksa sen mi büyüledin gönlümü
Gittin diye bir gün bile küsmedim
Hasretimle yedim gitti ömrümü

Hasret nedir, çölü bilen anlatsın
Azgın dalgaların yeline yatsın
Tuzlu sular teni yalayıp atsın
Aşkına b/eledim gitti ömrümü

Yel estikçe dalgaların azıyor
Hasretini dipten derin kazıyor
Bozbulanık seller seni yazıyor
Esen yele saydım gitti ömrümü

Ay gerdanda suya düşer dolanır
Düşündükçe düşlerine ulanır
Kum/salında tuzlu suya belenir
Bir sevdaya saldım gitti ömrümü

Şaban AKTAŞ
25. 05.2020 - 19.15




ELİTLERİN VAHŞETİ

Bizler için klâsik bir tanım
Sosyo-biyolojik bir varlık;
Ben de bir insanım
Ya günümüzde nasıl
Kafesteki kuş yalnızlığı
Sanal aleme kilitli insanlık
Aynası bile yoksa kuşun;
Ne anlamı var varoluşun?!

Hepimizi vareden koşul
Karşı cins iki insanın
Bir araya gelmesi
Birbirini gönülden sevmesi
İsteyerek kendini
Bir başkasına vermesi
Doğayla üretimden kopuk
Duygu, düşünce neye yarar?!

Onun için bayramlar
Giyinip süslenmesi insanın
El içine çıkıp, eş dost akraba
Hala teyze, amca dayı
Dede nine, anne baba
Görmek isteyişi yakından
Sevdiği başkaca dostlar
Kimler geçtiyse aklından?!

Oysa zehir oldu bu bayram
Covid 19, Korona ; evde kal
İnsanın insana aşkı bitti
Elitler yüreğini para için
Yapay zekayâ terketti;
Robotlar, uydular dronlar
Vahşi küresel sermayedarlar;
İnsanlığın katilidir onlar!..

Şaban AKTAŞ
26.05.2020 - 13.49



UMUT TOHUMLARI

Gönül de bir bağa, toprağa benzer
Her kim ne ektiyse onu biçecek
Ovasında gönül kuşları gezer
Bülbül gül dalında gülü seçecek

Sevginin içinde umut tohumu
Göz ile sürmeli ektin ruhumu
Bülbülün dilinden dinle ahını
Sevdi ise gülü vaz mı geçecek?!

Kaş ile gözüne yüzüne hayran
Ruhumu okşayan sözüne hayran
Kısmet değil sensiz geçti bu bayram
Daha nice yıllar gelip geçecek?!

Kısmet olur bir gün gelirsin bana
Kâlbimi büsbütün veririm sana
An olur ki değer bütün zamana
Gönül gözden kana kana içecek

Sevgiyle umudu eksiltme derim
Böyleymiş seninle benim kaderim
Her gün kâlbe gonca bir gül dikerim
Aktaş deste deste güller biçecek

Şaban AKTAŞ
26.05.2020 - 16.59




HAYÂLİMDE UÇAN KUŞLAR

Hayâlimde uçan kuşlar
Gül yüzünde inci dişler
Yâdellere gelin oldu
Gül yüzlü yâr şimdi n’işler?!

Gül dalında bülbül öttü
Gönlüme gam hüzün çöktü
Hasret kâlbi içten söktü
Suya düştü bütün düşler

Mor dağların ardındayım
Gonca gülün derdindeyim
Gece gündüz emrindeyim
Gülüme hiç iş mi düşer?!

Tükenmeyen dertlerim var
Kapanmayan defterim var
Hem ağlar hem beklerim yâr
Aşk olmasa yaş mı düşer?!

Aktaş kâlbe ateş düştü
Viran oldu gönül köşkü
Sende buldum gerçek aşkı
Her batan gün bağrım deşer

Şaban AKTAŞ
27.05.2020 - 10.41

COVİD -19 SINAVI

Kainattan bihaber
Aydınım diyen
Ne çok karacahil
Ne çok okur yazar
Ne çok yazar okumaz(!)
Virüs sınavında
Zayıf not aldı

Olur olmaz entellektüel
Yarım yamalak aydın
Maslahatçı riyâkâr
Bilgiçlerin yüzünden
İnsanlık sınıfta kaldı!

Karacahil bürokrat
Eli silahlı teknokrat
Tepedekinin emrinde
Olan ile bitenin
Kaybolup gidenin
Ancak seyrine bakar!

Önce insan(!)

Silinmez silgi ile
Ne çok yanlış bilgi ile
Yolumuzda ölümcül tuzak;
Yapay genetik mutasyon
Şeytani seleksiyon
İnsan insanlıktan uzak;
Güdümlü füzelerden sonra
Güdümlü insan!

Yazıktır bunca şöhret şan
Prof. diye verilen ünvan
Önce insan elbette
Okuyup yazsın
Her şeyden önce
Ne okuduğuna baksın;
Sonra bir mum yaksın
Yoksa, insanım
Aydınım demeyi;
Bilimi ölüm ile denemeyi
Avanta yemeyi bıraksın!

Faşistler insan avında
Elitler dünyayı tükettiler;
Kimin ne bok bildiği
Kimin ne halt yediği belli
Covid -19 sınavında!..

Şaban AKTAŞ
28.05.2020 - 08.48

SAHİPLİK?!

1.
Büyüyen ağaçlar
Yılların geçtiğini söyler
Çürüyenler ölümü,
Düşen dal, devrik fidan
Filizkıran fırtına
Kader dağıtıyor,
Şans tanrıçası Fortuna
Ne verdi ise
Alıyor geriye zaman,
Kimse bir şey alıp
Yüklenip sırtına
Götürmüyor dünyadan!

2.
Özünde yazılı kitap
En güzel sessiz hitap
Aşk ile O’nu bulun
Mal mülk kimin ola
Paran pulun
Acaba hangi kulun
Duyduğun selâ
Kimler öle kimler kala
Ölüm ani, insan fani
İşte çalış çabala
Dünyanın hali bu yani?!

3.
Büyüyen ağaç
Meyve ver
Tohum bırak,
Diktiğim gül
Çiçeğini aç,
Düşen yaprak
Dökülen saç
Toprak ana
Beni ever
Sevdiğime ver,
Gelen ölüm
Kaçabilirsen kaç!..

Şaban AKTAŞ
28.05.2020 - 12.14

MAZİYE BAKIŞ

Hayat aldı beni deryaya saldı
Gelgitler içinde az mı çalkandım
Her yanım kan revan içinde kaldı
Oysa ben çelikten zırhlı kalkandım

Dalgalar kayaya kaç kez bindirdi
Tam beynimden vurdu dibe indirdi
Vicdanla merhamet beni sindirdi
Ben kendi kendime tam parçalandım

Merhametten maraz doğarmış gördüm
Her gün azar azar boğarmış öldüm
Aşk ile hayata yeniden döndüm
Sen gonca gül idin, ben can parçandım

Şaban AKTAŞ
28.05.2020