0
Yorum
3
Beğeni
3,0
Puan
510
Okunma
Şafak söküyor ama...
Işığı sönmüş sanki güneşin.
Tadı tuzu kalmamış yarınların.
Sokaklar bomboş.
Ve artık tüm oyunlar hileli.
Hatıralar soluk soluk.
Tanıdıklar artık birer yabancı.
Dostlar küs.
Akrabalar kendi derdinde.
Muhabbet, çoktan ölmüş.
Ve içimdeki çocuk,
Hâlâ kimsesiz.
Üstelik kırılmış oyuncağı.
Ve ben...
Bir hikayem olsun istemiyorum.
Çünkü artık hikâyeler,
Mutlu sonla değil,
İhanetle bitiyor !
5.0
50% (1)
1.0
50% (1)
