6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1187
Okunma
Anladım ki; ruhunu derin bir sükûn sarmış
Heyecandan neş’e den hiçbir eser kalmamış
O deli haz nerede nerde o çılgın arzu
İhtirasın yerini sanki pişmanlık almış
Ne ayrılığın hüznü ne vuslatın sevinci
Buruk bir tebessüm var yüzümde çizgi çizgi
Ateşle kelebeğin sona erdi ahengi
Aynı dalda uç veren güller açmadan solmuş
Kurudu akarsular tükendi koca deniz
Ne fırtına ne dalga ne imbattan kaldı iz
İlkbahar yaşanmadan sinsice bastırdı güz
Kaçınılmaz son diye, dedikleri de buymuş
Cevap Yaz