10
Yorum
31
Beğeni
5,0
Puan
1040
Okunma
Ve çıkılmaz kuyulara düştük sonunda
Karanlıklar ortasındayız şimdi
Nereye dönsek aynı acı, aynı sancı
Bahar bir başka vuslata kaldı.
Gecelerin sabahını çaldılar hep kör düğüm
Yaşıyoruz, yaşamak denirse adına.
Aradığını bulamayan bilemeyen
Bir yoksul yalnız çocukların
Göz yaşlarıyız hiç dinmeyen.
Şimdi bir yerdeyiz, uzak mı uzak !
Sevmek bir yerde son tesellisiydi
Gönlümün hiç bitmeyen.
Bilinmez bir suçlu geldi davetsiz
Korkular saldı, daha teselli bulmamış
Mutluluk tanımamış yüreğimize
Yalnızlığın sıkıntıları gelmiş
Doymadan bitirmişiz hayatı
Bu sefil yaşamın içinde.
Aygün Deniz.
5.0
100% (20)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
