Seviyorum kaleminizi , çok farklı..

tebrik ederim sevgilerimle..

Ağıt...


Bal memede aç öksüze
Ağıt yaktım anne ..


Gülün kırpık sanı meftayken goncada
Ezgisi dilsiz gön geceye
Ağıt yaktım anne.
Dölsüz tomurcuk yas aman
Tufan susuyor gazelin geçmişine

Kuşun çarpık kanadı süzülürken can içinde
Gadası kor, kurban düşlere
Ağıt yaktım anne.
Kaynar gölge sille aman
Duman çiseliyor göğün çilesine


Sus gözüm
Kurşun ağlıyor mavzerde
Yerin dibi delik şafaksız ölü(m)lere


İmansız kan çırpınırken günsüz karda
Gülüşü şirret medetsiz kuma
Ağıt yaktım anne.
Ziyasız el sal aman
Köle deşiliyor asrın duvarına

Mürvetsiz sâlâ yarılırken çapsız arda
Pusulası mey şifasız yaşama
Ağıt yaktım anne.
Dudaksız peçe gülle aman
Sebat direniyor ecelin duvağına


Çor memede kör öksüze
Ağıt yaktım anne..


**
İnsana giydirdim mesnetsiz kazağı
"ana" vakte yamaydı

Ağıttı alnı ve utanmadı !




Habibe E. Ağaçdelen



mükemmel bir şiirdi anlam ve içerik bakımından da derin bravo kutlar esenlikler sunarım...hayırlı bayramlar dost...

AZAP tarafından 5/24/2020 6:50:23 AM zamanında düzenlenmiştir.

Oooo.. Çok derin ve üzgün... Çor memede kör öksüz... Ve ana... Ve hatta kuma! Hangi kitap ve hangi vicdan hor görür ki Tanrının hoş gördüğü çoraklığı? Su vermediği topraktaki kuraklığı!

Kimi zaman adamlığımdan utanıyorum desem; Dizelerinize tohum olur mu kavgam?

Yine de şiir sürmek iyi geliyor kapanmaz yaralara... Hipnoz gibi... Ağlama duvarı gibi.. Dua gibi... bir his..

Üstadım yazmaya ara vermeyiniz siz..


Ali Asaf tarafından 5/24/2020 3:08:36 AM zamanında düzenlenmiştir.