19
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2574
Okunma
-Sizin hiç sokağınız kayboldu mu?
Bir anda sisler ve dumanlar içinde…
Evim,
Pazar mahallesi, numara yirmi yedi
Kapısı makaralı
Makarası ipli
Dantel perdeli
Perdesi püsküllü
Sıvası dökük
Anneannem yüzlü
Baş başa vermiş kardeşlere sığınırcasına/ ortada
Dayardım sırtımı o mor duvara
Duvarların en kutsalına
En son kime güvendiniz
Kimin içinde barındınız
-Sizin hiç yıkıldı mı eviniz?
Ellerim,
Çocuklaşıyor
Babaanne lokumu arıyor
Yakın gözlüklerinde kâhin çerçeveler taşıyan dedemin
Kitabına uzanıyor
Ve sımsıkı
Sımsıkı anne eli tutuyor
En son kim dokundu içten
Kimin avuçlarında biriktiniz
-Sizin hiç küçüldü mü elleriniz?
Gözlerim,
O camlardan ,o sokağa bakan
Her daim ıslak, kaygan, boz bulanık dere miydi, neydi?
Elma şekerine sulanan
Balonlara ağlayan
Köyden çıkma, sonradan şehirli
Yosunumsu
Zerdali yeşili
En son kim baktı sevgiyle
Kim bıraktı derin bir iz
-Sizin hiç unutuldu mu gözleriniz?
resim: sermin iren
5.0
100% (1)