//

dedim ya…
,
,

gerçi
ne dediğimi,
neler hissettiğimi,
her seferinde yine, yeniden
neden gözlerime uyku diktiğimi,
gecelerime kızıl ekip de ecelime neden hala şafak biçtiğimi bilmez oldum

,

oh
melissa
o gözlerin var ya
hani o çıkrıksız kuyulardan,
lacivert okyanuslardan da derin gözlerin
hani o yer ile gök arası yeryüzü cennetliğim

,

hani,
ölesiye
körebelendiğim
bağ, bağ düğümlendiğim
üzüm, üzüm tanelendiğim içtikçe sarıldığım, sarıldıkça içtiğim,
hani, hani, hani… anla işte anla ömrüme ömür biçtiğim gözlerin ahh.

,

ne
zaman
takılıp düşsen aklıma
alkolik bir şehrin, vurdumduymaz bir şiirin
tam da ortasında buluyorum kendimi ve inadına
yine, yeniden yokluğuna hıçkırıyor küf kokulu satır benliğim

,

ve
ben
yine okkalı
bir küfür olup
imbatlanıyorum, savruluyorum boşluğa
nefesi kokuyor körfezimin bir mavi daha tuzunda boğulmadan

,

oh
melissa
perilerin
en şiir kıvamı
gör işte gör yokluğunda
ne gece doluyor ne de sabah oluyor

,

hem
söyle,
hangi açlık,
hangi aşksızlık gamzelenir ki
günü, güneşi olmayan sıvası dökük mabedimde
hem nasıl olsun, nasıl dolsun yokluğun hala varlığına aş eriyorken gönül hanemde...

.
.
.
//

ilhanaşıcımayısikibinyirmi