Çilem küme küme can, hiç ayan oluyor mu?
Şu güvercin cevlanda, turna ile yarışır.
Gökte çığlık atınca, gönül meşk doluyor mu?
Coşup dönerken telde, candan cana karışır.

Yıldızlar altın rengi, Anka kanadı sızlar,
Bir ah der arş-ı ala, nidası yelken nazlar,
Gece olunca sarsar, yırtar geceyi hazlar,
Doğup eserken yelde, candan cana karışır.

Doludan meşk ararken, cümle alem çağlarken,
Bülbül gülünü sorar, bağban dile ağyarken,
Bütün kuşlar divane, çığlık çığlık ağlarken,
Taşıp elerken selde, candan cana karışır.

Bu dilber hep firkatta, gam değil yarasında,
Siyah bir bulut öper, saçının karasında.
Buğulu göz süzülür, iki söz arasında,
Kanıp severken dilde, candan cana karışır.

Ay kızım kuşluk vakti, berduş sevda yağarken,
Sudan güzel yüzünde, hasret özlem sağarken,
Bir güvercin mânada, lâl ağulu dağlarken,
Yanıp tüterken tende, candan cana karışır.

Leyla Koçak Oruç
20 Mayıs 2020