KIRMIZI
Çocukluğumdan kalma bir renk kırmızı
Olacaksa ayakkabı illaki kırmızı olsun.
Elmanın en kırmızısını severim.
Eskidi zaman...
Ben eskidim.
Eksildi yanımdan en sevdiklerim.
Lakin eksilmedi kırmızıya sevgim.
Zaman zaman yakalar ruhum o coşkulu rengi,
Çocukluktan kalma bir alışkanlıkla giyerim kırmızı pabuçlarımı.
Bu defa yürürken ahenkle kırıtır olgun ruhum.
Yürürüm yollarda biraz günah katılmış ruhumla , tenimle.
Çoktan geçmiş çocukluğumu duyumsarım.
Masumiyet ararım kırmızı pabuçlarımı bakarak.
Lakin o masum kırmızı yerini terk etmiştir.
Fettan, kışkırtan kadına
Dudaklarım büzülür,
Gözlerim nemlenir.
İçimde yaralı bir çocuk...
Hüzünlerle karışık, gülüşlere bırakır kırmızıyı.
Kırmızıyı çok sevdiğim bayramlara giderim.
Önemli olan çocuk olabilmek yeniden,
"Her şeye rağmen yürümek "derim.
Kırmızı ruhum pabuçlarımda kalsa da
Kırmızı takarım saçlarıma.
Bedenimi yürütürüm yeni ruhumla
Çocukluktan kalma kırmızımla
Seçim Seziş