0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
828
Okunma
kalbimin kıyısında küçücük bir yakamozdun
süveyda’ya komşu bilir başım üstüne derdim
bazen de geç kalırdın sular yanardı üzüntüden
ben yalnızlığın hangi renk olduğunu bilmeden severdim.
*
çay kaşığı gibi dönüp duruyorum bazen içimde
raflardaki hikayemiz silinmeye yüz tutmuş
dağlarda esir düştüğüm, çığlıklar yüzüme haykırırdı
güller içini kanata kanata kimse yokken ağlarmış.
#yusuf
