Daha istemiyorum daha
Bu rüya yeter bana
Tuhaf, tuaf resimler çizgiler
Yığınla başıboş insan
Çocuk anlaklarında.
Boş hayeller verdiler
Ulaşılmaz hayeller
Ürkerek, amaçsızlık içinde ve şakağında
Kendi yüzlerinin çirkin yüküydü aslında
Ben ellerimi bağışlıyordum
Sen ellerini sayarken.

Daha istemiyorum daha
Viran olmanın korkusu
Süregelen aldırmazlığın içinden
Gördüğüm yeter bana.

Artık benim söyleyecek sözüm yokken
Götür aldıklarını bırakma
Bırak buralar tenha kalsın tenhaya
İstemiyorum daha
Ve ışıklar kentinde sen
Ve yine o varoşların yaşamından
Daha aç değilim daha.

Daha nasıl sessiz kalınabilir
Daha nasıl vaz geçilebilir
Uzatılmış ellerin kuytusunda
Ve önceden ah, evet
Kaldırımsız evlerin sokağında
Mavi bilyaların galipliği
Harcanmış uçurtmasızlık kadar
Ölüyorken güneş
Gayet alaycı bir sesle,
Gayet kanıksamış acısız bir sesle
Gayet inkarcı bir sesle
Ne kadar yabancı
Ve ne kadar yalancı
Ne kadar itici
Daha istemiyorum
Daha.....






Mustafa Yanan
16 mayıs 2020