İzin vermeseydik,
gönülleri gezemez;
fesleğenleri de bu denli ezemezdik...

sanırsın,
faili meçhul,
yarıcanlı bu sevdanın,
sanığı ben,
tanığı da sen...
ya suçlu else!
nasıl kapanır bu celse?


eğil,
eğilde kokla topuklarını sevgili,
şöyle deriiiin bir nefes al,
burnunun direğini sızlatırsa fesleğen!
bilki,
yine gitmedim,
yine sendeyim...
sen benim gönül hırsızım,
ben senin sevda arsızın...

Kafesindeyken;
kanatsız sanma sevda kuşunu,
ve,
sana cesaret verdiyse çaresizliğim; sevdana gönüllü esaretimdendi azizliğim...

sakın!
sakın uçmayı bilmiyorum sanma sevgili...

uçmasına uçarım da;
ben,
başka dala konmayı bilmiyorum ki...

işte,
işte sorun tam da burda,
bu da benim, aşka sadakatim...

inkar edemem asla,
çok şey öğrendim senden..

lakin,
bir sen seni öğretemedin bana,
bir de;
ben beni sana...

yapamadık empati,
katloldu sempati....


kimbilir,
belkide yük oldu sevdam sana,
sanırım,
o yüzden "git" dedin bana...

git demek de,
gitmek de,
çok basit sevgili,
altı üstü bir hicran bileti...

lakin,
lakin öyle kolay değil,
gönül valizini toplamak...

söylesene sevgili,
hangi valize sığar "kıyısız sevgiler"?
ve,
sevdan o kadar ağır ki,
hangi sol taşır?

peki,
ya hicran hapşırtırsa bizi!
taaa. ..uzaklardan,
kim çok yaşa,
kim benimle yaşa,
kim "emrin olur" diyecek sevgili?
Söylesene?

Erdem Gümüş ( Ozan Figani )
14.05.2020
İzmir