Töre !

Damlaya avuç açan,çölde kum tanesiydi
Çağla yeşili umut,koparıldı dalından
Ne tufanlar yaşadı sübyan düşler vuruldu
Gülün çiyi damladı,sarısndan alından

Onlar daha çocuktu,sofrasında umudun
Henüz tanımamıştı,acısını barutun
Tanıştılar genç yaşta,ateşinde nemrutun
Vur emriyle uyandı,geçti zulüm yolundan

Ferman çıkmış kalemden,düşlemek yasak size
Sevdalar men edilmiş zincir vurulmuş söze
Tuzaklarda yolunuz,dağlar denizler keza
Kırılacak filizler,gonca güller belinden

Bir şafakta uyanmak gözüne bakmak varken
Bir çoban ateşinde cigara yakmak derken
Ölüm pusu kurmuştu ecelinden de erken
Vuruldu kan içinde,vuruldu yar solundan

Gözler töreye yenik,gömleği kan içinde
Yanar yürek çırpınır feryadı can içinde
Ağlamaya zaman yok vuruldu an içinde
Bir acı tebessümle yakaladı kolundan

13/5/2020. H. Işık.