Paşalar ve pirler!

Bin yıllık toprağımda ,başak kana belenmiş
Kardelen sinmiş eyy can,temmuzlarda derlenmiş
Buğday dökülmüş yere,yüreklerden elenmiş

Suya hasret güllerin,dikeni yaman olur
Suya kavuşur toprak,hayalde zaman olur

Anadolu’da zılgıt Anadolu’da ağıt,
Destanını yazmaya,yeter mi sandın kağıt
Al yürek sende kalsın,al efkarımı dağıt

Ufka varmaz gözümüz,hasrete canlar yanar
Rüyaya yatar yürek,olmaz düşlere
kanar

Arıya hasret çiçek,çiçeğe hasret arı
Varmı daha ötesi,mümkün mü daha zoru
Ambarda yoksul eller,gümana
kaldı darı

Ay ışığı kılıçlar,indi ay parçasına
Resim oldu yansıdı,ressamın fırçasına

Gök mavisi boyandı,dumanın grisine
At nalları karıştı,zamanın ötesine
Şimşekler eşlik etti,anaların sesine

Feryadı duymaz eller,eller bunlara neyler
Bu yara benim yaram ,söylerse elim söyler

Zaman paşalarada da,pirləre de tanıktır
Biri gönülde sultan,biri daim sanıktır
O gün bu gündür hâlâ yüreğimiz yanıktır

Zalimin zulmü vardır ,tarih böyle bilecek
Hesabı bizde saklı,o günler de gelecek

Turnalar semahında,dem tutacak sazımız
Aşka ihanetsizdir ,sohbetimiz sözümüz
Sevgilerde mayadır,kardeşliktir özümüz

Otuz bin kök bıraktık bu diyar ormanında
Her birimiz kırıldık,hınzırın zamanında

Tarih seni yazacak,döktüğün kanın ile
Sen de yazılacaksın,eyy pirim şanın ile
Narlarda yanacaksın,Kılıç’ın hanın ile

Devran kimlere kaldı,sana da kalmayacak
Adını bir tek kulun,rahmetle anmayacak

H. Işık. 14/5/2020