Çaykara’yı,
İki ırmağın ağzı bir vadinin içinde,
Binalar yükseliyor ayrı ayrı biçimde,
İnsanları çalışkan aklı fikri geçimde,
Birazcık anlatayım sizlere Çaykarayı.

Salı günü haftası insanları buluşur,
Kolkola gezinirler çay sohbeti oluşur,
Dertliler dertlerini o masada bölüşür,
Allah’ım nasip etti bizlere Çaykarayı.

Son yıllarda değişti buralarda kurallar,
Mum ile aranıyor ne yazıkki bakkallar,
Köpek yerine artık besleniyor çakallar,
Taşıyalım beyinden gözlere Çaykarayı.

Kışın nüfus azalır herkes gider yerine,
Hasretten bir hal olur gözlerinin ferine,
Sılaya gidiş geliş dert ekler dertlerine,
Hep taşımak isterler düzlere Çaykarayı.

Buralarda çalışmak maceralı oluyor,
Alından akan terler gözlerine doluyor,
Tarlalar renkleniyor fındıklıklar gülüyor,
Sıhtırmaya çalıştım sözlere Çaykarayı.
*
Altuncu yazar çizer aynı zamanda gezer,
Sanmayın ki dostlarım bu diyarlardan bezer,
Tek sıkıntısı vardır sivrisinekler ezer,
Çıkarmak istiyorum yüzlere Çaykarayı.

08.08.2016
Muzaffer Mustafa Altuncu
-Çaykara-