Bir güneş vardı bir de ay
İkisinin ortası uzun zaman
Yalpalaya yalpalaya geçen bir ömür
Bazen gülen bazen ağlayan
Saatler, bitmek bilmeyen dakikalar
Bir saniyenin bile kıymete bindiği anlar
Yaşanmışla, hayal arası dalganan duygular
Aslan gibi kükreyen
Cesur yürekler
Dik dik bakarak, gözünden sakınmayan
Gerçek için kendini feda eden
Tek kalsa da meydan da
Ödün vermeyen. ser vermeyen yiğitler
Toprak altında çürüse de bedenleri
Ruhları hiç ölmeyecek olanlar

Korkak yürekler
Adı daha yaşarken silinenecekler
Çalanlar, çırpanlar
Üç kuruşa iki kuruşluk ciğerlerini satanlar
Borazanlar, hokkabazlar.,
Duygu tacirleri
Adını siz koyun işte

Güneşle ayın mesafesinde bir gün’e sığan ömürler
Kıvıranlar, kıranlar, yok edenler
Kararlar, onaranlar, kazananlar
Hiç ölmeyenler var aramızda
Can alıp veren Tanrım
Artık Türk’ü kollayıp koruma zamanı gelmedi mi,?
Bizi sev yine sev
Eskisi göklerden seslen bize

Kökümüz Tanrı
Sen bize sırt çevirmezsen
Biz "biz" oluruz yine
Yine "kılıcını "bize ver..
Bir yiğit çıkar kesin içimizde
Onu da sen seç Tanrım
Senin gücün yeter / biz neyiz ki?
Göklerden gürlediğin gün
Bizim "toy"u muzdur
Gülen yüzümüzün resmini çizecek ırmaklar
Dağlara yazacağız "biz yeniden doğduk "diye
Şimdi yaşamıyor muyuz
Nefes alıp veriyoruz tabi ki
Ama sesimiz dağlarda yankılanmıyor
Göllerde yüzmüyoruz
Görmüyoruz , göremiyoruz
Dağlara tırmanamıyoruz
Oysa zirveden inmezdik
Bizi yine uçur göklere
Bir güneş bir ay
Arasına hapsetme bizi

Bozkırlarında beyaz yeleli atlar
Bütün görkemleriyle
Koşsunlar
Aşina’mız yine yolumuzu göstersin
Sen yeter ki he de Tanrım.
Dağları değll, Gökkuşağını deleriz gerekirse..
Bir Güneş’e koşarız bir de Ay’a
5 MAYIS 2020
Gülce Şeren