.

Biçareydi...
onca yıl

sensiz geçen günlerim
ne rahattım
senden önce kaygısızdım
kusursuz sandığım hayat
çakıl taşları döşeli uzunca bir yol olmuş
tutunurken kıyı yamacından
kanatır ellerinin dokunuşları


ummadığın kadar acı// ummadığın kadar huzursuz edici
kaygıyla baş baş bir hayat


sensiz günlerim ne güzeldi
kaygısızdım


beklersin gelecekleri bin umutla
hep iyi tarafından düşlersin
irice bir dilim hayattan biraz torpilli
belki sulu bir armuttan sulu bir ısırık
belki su damlacıkları kadar masumdur
yanakta ki ıslaklık


çeşme başında kurulan anlık bir hayattır
uzak bir evin damında hayat
gelecek hep iyiye düşlenir güzelden yana
elini tutarsan gelecektir
üşümüş örselenen yüreğiyle
sensiz günlerim biçareydi
rahattım bel ki ama

seninle daha güzel şimdi...


ayrıotu.

Kanber İhsan Öcel