artık her gün için bir çetele tutuyor
gidip ağacımıza bir çizgi çekiyordum
sözleştik ama sen vefasız çıktın

her yıl bulaşacaktık-ilk buluştuğumuz yerde
ilk karşılaştığımız yerde bekle demiştin

fidanımız tutmuştu-aşkla sarılmıştı toprağa
bir tek yıl-bir tek yıl olsun neden gelmedin
anlamadım

anlamadım nedenini-ölmüş olsaydın duyardım
artık siyah saçlı lacivert gözlü birini görünce
ağlıyorum-sinirlerim bozuluyor
hıçkırarak ağlıyorum

eskilerin kara sevda dedikleri bu mu
vefasız birine de benzemiyordun
ben bir hayale mi sevdalanmıştım
sen bana sevdiğini söylemeseydin
ben belki de açılamazdım sana

ilk kez sen utana sıkıla
seni seviyorum demiştin
ilk kez sen şiirler okumuştun

ve ilk buluştuğum yerde her yıl
var mısın demiştin
mayıs haziran aylarında
her yıl iki ay her gün gittim oraya
gelmedin

beni sınamak mı istemiştin
nasıl bir aşktı bu nasıl sevmiştim seni
ne desen peki diyecektim

bak o günden bu güne tam on yıl geçti
her yıl dile kolay gittim oraya
hep gittim usanmadım

ölürsem defnimi buraya yapın diyeceğim
ne kadar gönül koysam da sana
affettim seni

pişman değilim
biliyorum bir gün
bir gün geleceksin

Yüksel Nimet Apel

4.Mayıs.2020.Pazartesi.Bodrum

Beğen