Düşünürken karların altında kara kara;
Saçını okşayacak rüzgârı bulmak için,
Bir kardelen boy atmış karları yara yara.

Aşk arayan her gönül asidir dimağlara;
Ve bir şair yüreği bahtının rüzgarına,
kapılmış da gidiyor uzaktaki dağlara!

Kesivermiş kardelen fırtınanın hızını,
Aşka düşen yürekler sarhoş olmuş, tadınca
Kalpten kalbe sevmenin sevilmenin hazzını.

Nasıl hayra yorduysa gurbet alâmetini,
Güneşin sıcağında kavruldukça anlamış.
Daldayken bilmediği yaprağın kıymetini.

Ayrılığı, yüreği nasıl özümsediyse
Gecenin ortasında düşüne düşen kadın;
Gülümsüyor, önceden nasıl gülümsediyse…

İçi kan ağlıyorken dışta her şey yerinde;
Bilmezler ki şairin duygusal deryasında,
Bir kadın yüreği var derinde, en derinde…

Yaşanılmış bir aşk var, kalbi avutamazsın!
Sanma ki “Gözden ırak olan gönülden ırak,”
Yüreğinde aşk varken asla unutamazsın!

08.03.2020/Samsun

İbrahim COŞAR