YEL GİBİ ESİP GİTTİN

Yüce mevlam dertle acı verdi
Dağlar kadar ağırlık bize verdi
Gözyaşım allahtan sabır verdi
Acın gönlümde sevgiyi yer etti

Kardeşim benim kardeşim
Aramızda yel gibi esip gittin

Tesbih çeke çeke dualar ettik
Fikra anlatırdın bizler gülerdik
Bir bahar sabahı haberin aldık
Daha dün beraberdik acı ayrılık

Kardeşim benim kardeşim
Yel gibi esip gittin

Yaşın elli beş ilk bahar zamanı
Nice derdin acısı bitirir insanı
Kader yazmış deftere kardeşimi
Sinemde çıkmaz acısı beni beni

Kardeşim benim kardeşim
Yel gibi esip gittin

Bir gün olsun gelip dert etmedin
Derdin acı yarasını bize demedin
Kederli ananın yüzü güldürmedin
Bir ara anana gelipte sarılamadın

Kardeşim benim kardeşim
Yel gibi esip gittin

Hasretin harladı viran oldu yuvalar
Yara dolu yüreğimi kor ile yaktilar
Yavrum gidişin yuvanida dağladilar
İki yavrun eşin ile gurbet elde ağlar

Kardeşim benim kardeşim
Yel gibi esip gittin

Aldım sazı elime dertli söylemeye
Dertli dertli dokunur sazın teline
Yanar ağlar dostlar kardeş diye diye
Emir hakktan gelir kime ne diyem

Kardeşim benim kardeşim
Yel gibi esip gittin

Berlin / Pevruzi
Hasan Yıldırım