0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
442
Okunma
Duydumki bademler çiçek açmış sizin oralarda
Güneş toprağı ısıtır olmuş birbaşka çağlamış dere
Evin önünde bir kalabalık güleçmiş umudun yüzü
Şimdi o köyde mevsim bahara kavuşmuş anlaşılan
Ben gibi beklememiş sevdiğini kurutmamış dallarını umudun
Aç kalmamış koynunda yokluğunun.
Duydumki sen devrimler yaratmışsın yüreğinde
Çoluk çocuk toplanıp marşlar söylemişsin
Belki sevişmişsindir bensiz kendinle.
Kimbilir ‘hikayeler ölümle biter’ derler,ya
Karabir çadır kurarız senle Torosların yamacında
Ölülerimiz bizimle olur korkularımızda öyle
Yıl geçkin bir hikayeyi anlatır zamana
Benim papuçlarım tozlu yüreğim acıdır böyle.
Sen kara çalılara takılı hikayemdesin
Ne olur üzülme bırakıp gitme öyle
Bende geleyim burda ıslak çadırım, kimsesizim
Bana kendince birşeyler söyle. Gülelim !
5.0
100% (1)
