17
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1403
Okunma

şehri koruyan bir tabyanın
sırtına binmiştik
dizginsiz iki yürek
gözcüydük biz
gözlerin ışıl ışıl
akıyordu gözlerime
sözlerin giz
koca şehir
ayaklarımın altından
kayıyordu
yaslı
uslu
senli
ve
sessiz
kaçmak için
önünden
kirpiklerine
tırmanıyordum
çıkıyordum ejdere
yüreğime batıyordun
dikensiz
içimdeki çınarları söküp
tutunurken çalılara
buz kesiyordum
isyan yüklüyordun sırtıma
eriyordum öfkesiz
zemheriyi kavuran
sesim donuyordu
sönüyordu ışıkları şehirin
ağlıyordu üşürken
ellerin bensiz
Fotoğraf: Orhan BOZKURT